van grappa, oude straatstenen en zwavel

Van Montefiasconi naar Viterbo. 21 km

Gisteravond in de pizzeria zagen we een aantal glazen met paddestoelen ,het leken net zwammen. De kok had ze zelf in het bos geplukt en beweerde dat ze zouden zwellen in het water. Hij gebruikte daarbij zijn handen op een manier zoals de vissers latijn plegen te gebruiken in mijn ogen. Hoe dan ook ik ben nadien nog terug gegaan om een foto te maken. En zoals altijd als je belangstelling toont voor iemand of iets is het ijs gebroken en kwamen we op de VF en de gebruikelijke ah's en oh's , PSV en Philips. En nadat we verplicht met de vijf mannen van het gezelschap een grappa aan de bar hadden genomen als afscheid moest ik na een stevige handdruk beloven een ansichtkaart te sturen als ik weer thuis was. Hoe slechts een paar woorden italiaans het eea los kan maken is steeds weer verbazingwekkend.Daarna heb ik nog even rondgekeken in de verlaten straatjes van Montefiasconi in het donker om wat foto's te maken van deze prachtige plek. Als ik niet zelf gezien had dat de straatlampen electrisch waren zou ik me in de middeleeuwen wanen.Een geweldige plek die op ons lijstje komt om terug te komen.
Vanochtend was het fors mistig en dus draaiden we nog maar eens om. De weersverwachting gaf aan dat het in de loop van de dag beter zou worden. We hebben dus wat getreuzeld en gingen rond 10 uur pas op pad, voor ons doen heel laat. De VF voerde ons langs het hoogste punt van het stadje met een prachtig uitzicht over de regio en met een steile weg naar beneden ging het richting Viterbo. We hebben maar korte tijd regen gehad en daarna bleef het redelijk goed.
We kwamen op een indrukwekkend mooi behouden deel van de oude Via Cassia. We vonden het heel bijzonder om over deze bestrating te lopen die al voor onze jaartelling daar neer is gelegd! Hoeveel mensen en met welke intenties hebben die hier gelopen? Ook als je ziet hoe de kwaliteit van de stenen en de lichten bolling van de weg nog behouden is raak je wel onder de indruk. Maar blootsvoets: nee dat toch maar niet.
Vlak voor Viterbo zagen we een bekende heetwaterbron met de bijbehorende geur van rotte eieren door de zwaveldampen. Een klein gedeelte van het terrein was openbaar de rest was ingenomen door privegebruik, een wat vreemde gewaarwording ter plekke.
Er kwam een Fiat Panda aan met een wat wanhopig kijkende dame. Of we misschien haar hondje gezien hadden, bruin rood van kleur. Helaas konden we haar niet helpen en hadden we wel met haar te doen zo wanhopig als ze was.
Uiteindelijk zijn we in een oude middeleeuwse wijk San Pellegrino in Viterbo terechtgekomen bij de gelijknamige B&B. Een prachtplek en ook hier waan je je terug in de tijd. Viterbo komt zeker ook op ons lijstje!
Alles bijeen weer een mooie dag,
afgesloten met een lekker etentje om de hoek...