terrasje pikken

Van Vetralla via Campranica naar Sutri 23,6 km

Misschien was de verwijzing van de ene broer naar de andere om ons restaurant Benedetta aan te bevelen dan wel "ons kent ons" maar er was beslist niks mis met het eten. Heel lekker en niet duur da's niet verkeerd als je 2 maanden bijna dagelijks gaat uit eten.
Het weer was ideaal om te wandelen vandaag. Niet al te veel asfalt en best een groene weg. Wat we nog niet eerder gezien hadden waren de grote percelen met alleen maar hazelnoten. Vergelijkbaar met de bekende olijfboomgaarden qua omvang. De boeren waren de oogst aan het voorbreiden door met forse bladblazers de hazelnoten en het loof bij elkaar te blazen. Hele rijen met hazelnoten bleven onder de boompjes liggen zodat ze makkelijk bij elkaar geveegd of geharkt kunnen worden. Nooit geweten. Als we bij het ontbijt weer de bekende Nutella cupjes vinden zullen we er weer aan terugdenken.
Even was het wel wat spannend toen er een grote en twee kleinere loslopende honden al blaffend naar ons toekwamen toen we door de hazelnoot boomgaard liepen. De boerin was toevallig in de buurt maar gaf geen kik richting de honden om ze tot kalmte te manen. Heel vreemd. We zijn maar heel rustig doorgelopen zonder te reageren naar de honden, en met een schuin oog in de gaten houden of ze toch misschien te dichtbij zouden komen. Wat dan? Kweenie! Hopelijk een in ingreep van de boerin. Wat verderop liep er ook een los hondje, we denken een Boomer, maar die was alleen maar nieuwsgierig en blafte niet eens.
Aangekomen in Sutri gingen we naar het enige hotel dat we hadden gezien op internet. We vonden een bordje op de deur dat ze even dicht waren. Toch maar even gebeld en inderdaad wat we al dachten: Het was nu even Pranzo tijd, om half vier konden we terugkomen..... Ach, Italie he.
Wij hebben ons op een terrasje geinstalleerd lekker bij 22 o C en lieten ons uitdampen onder het genot van lekkere witte wijn en aqua. De Padrone was erg vriendelijk en serveerde er meteen wat zoutjes bij, precies waar we nu wel even zin in hadden. Nog wat mensen bellen en dan is 1,5 uur zo om.
De terugvlucht naar Eindhoven is inmiddels geboekt, evenals de entree kaartjes voor de Villa Borghese. Woensdag rond het middaguur zullen we naar verwachting op het St Pieterplein aankomen.Nog maar 60 km te gaan : " tempus fugit" !