twee (?) toetjes
15 Oktober 2013 | Italië, Isola Farnese
Van Campagnano naar La Storta 25,2 km
Vandaag beschouwen we als onze laatste echte wandeldag. Zowel wat betreft lengte als landschap. Morgen bij de intocht in Rome gaat het alleen nog maar gedurende 15 km over asfalt en stadse wegen naar het schijnt.
Het was ook een echte mooie wandeldag met een onverwacht groen en mooi heuvellandschap met ook nog weidse vergezichten. Het weer was bewolkt maar de temperatuur schatten we al gauw op 23 o. In Formello gaan we van onze route af omdat we koffie en water willen. De weg duikt steil naar beneden maar het moet maar. In een kruidenierszaak laten we 2 verse panini maken voor straks. Sinds gisteren zijn we weer alerter! De mensen van de VF in Formello hebben
prima bewegwijzerd en leiden ons door dit fraaie dorp verder. De VF is hier heel mooi en op deze manier vermijden we weer druk verkeer.
Op de rustige stukken waar alleen nog vogelgeluiden zijn komt toch als vanzelf even een moment van terugblik en besef dat het nu bijna afgelopen is. Mensen zullen ons straks vragen : ben je nu veranderd? Heb je " er wat aan gehad" ? En dergelijke.
Nee we zijn niet veranderd we zijn alleen maar erg bevestigd in elkaar en in hoe we altijd al tegen de zaken aankeken. Het is een zalige tijd geweest wat je tegenwoordig met een lelijk woord " quality time" zou noemen. Het is erg de moeite waard geweest. Ja het kost (kostbare) tijd, ja het kost behoorlijk geld, ja het kost soms flinke inspanning en soms is het afzien en behelpen. Inderdaad de hele reis is als een symbool voor je dagelijks bestaan! Als je goed rondkijkt en je zegeningen telt kun je elke dag genieten van eenvoudige dingen, ook thuis. En daarvan waren we al lang overtuigd. Dus geen nieuwe inzichten wel enorm genoten van de vele mooie momenten en ons bijna dagelijks gelukkig geprezen dat we dit samen kunnen doen. Het heeft behoorlijk wat voorbereiding gekost, en we hebben fantastische teamleden en vrienden en familie die dit allemaal mede mogelijk hebben gemaakt waarvoor vanaf hier alvast onze dank!
We denken ook nog even terug aan de lijfspreuk van pap Gerrit Santegoeds: " alles is mogelijk, het ene is alleen wat moeilijker dan het andere" en zo is het maar net. Als je voor jezelf dan ook haalbare doelen stelt kun je veel zaken tot een goed einde brengen. Wij noemen dat " boerenverstand " gebruiken , daar heb je geen management cursus met SMART principes voor nodig.
Als we bijna weer in de bewoonde wereld zijn staan we opeens oog in oog met een wild zwijn :Cinghiale zeggen ze hier. Dat staat op elke menu kaart in alle variaties. Wat een fors beest en dat op zo'n 50 m afstand. De aaibaarheidsfactor is een stuk minder als bij Pumba van de Lion King. We horen hem snuiven en hij kijkt ons even aan maar draait dan al gauw om en holt weg. Nou, leuk om te zien maar we weten niet of zo'n heer ook vals kan worden en zijn allang blij dat hij zelf het hazenpad kiest. Een leuk toetje voor onze wandeltocht.
Het tweede toetje volgt een half uur later als we bijna in La Storta zijn : een hele forse regenbui met donder en bliksem. We schuilen in een werkplaats waar ze auto's repareren. Daar kijken ze wat verbaasd en meewarig naar onze druipende poncho's waar een paar blote kuiten met vieze schoenen onderuit steken. Het moet ook wel een koddig beeld zijn voor hun.
We arriveren bij een vakantie huis dat inderdaad door (witte) Zusters gerund wordt. Vanavond hebben we ingeschreven voor de maaltijd wellicht zit er nog een derde toetje in vandaag?
Vandaag beschouwen we als onze laatste echte wandeldag. Zowel wat betreft lengte als landschap. Morgen bij de intocht in Rome gaat het alleen nog maar gedurende 15 km over asfalt en stadse wegen naar het schijnt.
Het was ook een echte mooie wandeldag met een onverwacht groen en mooi heuvellandschap met ook nog weidse vergezichten. Het weer was bewolkt maar de temperatuur schatten we al gauw op 23 o. In Formello gaan we van onze route af omdat we koffie en water willen. De weg duikt steil naar beneden maar het moet maar. In een kruidenierszaak laten we 2 verse panini maken voor straks. Sinds gisteren zijn we weer alerter! De mensen van de VF in Formello hebben
prima bewegwijzerd en leiden ons door dit fraaie dorp verder. De VF is hier heel mooi en op deze manier vermijden we weer druk verkeer.
Op de rustige stukken waar alleen nog vogelgeluiden zijn komt toch als vanzelf even een moment van terugblik en besef dat het nu bijna afgelopen is. Mensen zullen ons straks vragen : ben je nu veranderd? Heb je " er wat aan gehad" ? En dergelijke.
Nee we zijn niet veranderd we zijn alleen maar erg bevestigd in elkaar en in hoe we altijd al tegen de zaken aankeken. Het is een zalige tijd geweest wat je tegenwoordig met een lelijk woord " quality time" zou noemen. Het is erg de moeite waard geweest. Ja het kost (kostbare) tijd, ja het kost behoorlijk geld, ja het kost soms flinke inspanning en soms is het afzien en behelpen. Inderdaad de hele reis is als een symbool voor je dagelijks bestaan! Als je goed rondkijkt en je zegeningen telt kun je elke dag genieten van eenvoudige dingen, ook thuis. En daarvan waren we al lang overtuigd. Dus geen nieuwe inzichten wel enorm genoten van de vele mooie momenten en ons bijna dagelijks gelukkig geprezen dat we dit samen kunnen doen. Het heeft behoorlijk wat voorbereiding gekost, en we hebben fantastische teamleden en vrienden en familie die dit allemaal mede mogelijk hebben gemaakt waarvoor vanaf hier alvast onze dank!
We denken ook nog even terug aan de lijfspreuk van pap Gerrit Santegoeds: " alles is mogelijk, het ene is alleen wat moeilijker dan het andere" en zo is het maar net. Als je voor jezelf dan ook haalbare doelen stelt kun je veel zaken tot een goed einde brengen. Wij noemen dat " boerenverstand " gebruiken , daar heb je geen management cursus met SMART principes voor nodig.
Als we bijna weer in de bewoonde wereld zijn staan we opeens oog in oog met een wild zwijn :Cinghiale zeggen ze hier. Dat staat op elke menu kaart in alle variaties. Wat een fors beest en dat op zo'n 50 m afstand. De aaibaarheidsfactor is een stuk minder als bij Pumba van de Lion King. We horen hem snuiven en hij kijkt ons even aan maar draait dan al gauw om en holt weg. Nou, leuk om te zien maar we weten niet of zo'n heer ook vals kan worden en zijn allang blij dat hij zelf het hazenpad kiest. Een leuk toetje voor onze wandeltocht.
Het tweede toetje volgt een half uur later als we bijna in La Storta zijn : een hele forse regenbui met donder en bliksem. We schuilen in een werkplaats waar ze auto's repareren. Daar kijken ze wat verbaasd en meewarig naar onze druipende poncho's waar een paar blote kuiten met vieze schoenen onderuit steken. Het moet ook wel een koddig beeld zijn voor hun.
We arriveren bij een vakantie huis dat inderdaad door (witte) Zusters gerund wordt. Vanavond hebben we ingeschreven voor de maaltijd wellicht zit er nog een derde toetje in vandaag?
-
15 Oktober 2013 - 20:31
Karin:
Lieve Paul en Margo,
Ik zal de verslagjes missen maar dat jullie er over een paar weken weer zijn is ook heerlijk.
Ik word helemaal blij van alle liefde die ik door de regels heen lees maar inderdaad dat is, zoals ik het al vijf jaar ervaar. Prachtige mensen en ik tel mijn zegeningen dat ik met jullie mag werken.
Geniet er nog even met volle teugen van. voorzichtig de laatste loodjes afleggen.
dikke kus
Karin -
15 Oktober 2013 - 20:31
Karin:
Lieve Paul en Margo,
Ik zal de verslagjes missen maar dat jullie er over een paar weken weer zijn is ook heerlijk.
Ik word helemaal blij van alle liefde die ik door de regels heen lees maar inderdaad dat is, zoals ik het al vijf jaar ervaar. Prachtige mensen en ik tel mijn zegeningen dat ik met jullie mag werken.
Geniet er nog even met volle teugen van. voorzichtig de laatste loodjes afleggen.
dikke kus
Karin -
15 Oktober 2013 - 21:56
Margo:
Hoi Paul en Margo,
Ik heb met heel veel bewondering jullie missie gevolgd.
Wat een doorzettingsvermogen.
Uit alles bleek dat jullie enorm hebben genoten.
Ook ik heb genoten van jouw bevlogen verhalen en prachtige foto's, Paul.
Geniet morgen van jullie laatste wandel kilometers en de dagen die jullie in Rome nog zullen doorbrengen.
Groetjes, Margo en Ad. -
16 Oktober 2013 - 16:54
Peter Santegoeds:
mooie foto's , veel plezier nog in Rome en tot gauw .
groet
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
