Wasserette

Wasserette

Dinsdag 14 maart 2023

Onze excuses als mensen bedolven zijn onder mailtjes met “ update” , er was namelijk een storing op de site waardoor het bij ons leek alsof het verslag niet geplaatst werd of doorkwam bij onze vaste volgers. Voel je vooral niet verplicht om dit allemaal te gaan lezen,

Als we onze auto openen om wat te pakken komt de natte hondenlucht je tegemoet, vermengd met de lucht vannatte gebruikte sokken. Dat is toch wel vervelend. Bovendien is een deel van de wandelkleren nog klam tot nat. We vinden in Queenstown een doe-het-zelf wasserette. Met veel gepruts en uitproberen lukt het ons om een pakje waspoeder en tegoedkaart te bemachtigen en kunnen we een was draaien en drogen .Goed begin van de dag. Daarna gaan we op weg naar Fox Glacier, een gehucht dat is vernoemd naar de gelijknamige gletsjer die er tegenover ligt. Dat is wel een rit van zo’n 330 km zo’n 4 uur rijden. Is dat erg ? Nèèuuw : het is stralend weer, de landschappen zijn al meteenprachtig. Het is een heleboel bochtenwerk maar het went al gauw genoeg en we komen in een soort cadans. Er is weinig verkeer naarmate we vorderen.

Spotify helpt mee voor de sfeer “ soft seventies “ gevonden en de muziek van ons, opa en oma maakt ons blij. “ ….she is always a woman to me … “

Laat die rode maar voorbij . “ …. All the lonely people ..” . Niet zo dicht langs de rand rijden hoor !“….Killing me softly with his song…”.We hebben toch mooi weer samen onze schouders eronder gezet ! En alweer “ … I’ve got this easy peaceful feeling …. “ Het landschap is betoverend mooi. Mijn lief neuriet zachtjes mee. De grijze asfaltweg met de gele middenstreep slingert en golft langzaam voor ons uit en versmelt dan heel in de verte met de besneeuwde bergtoppen. Het uitzicht wordt even wat troebel : maar de ruitenwisser kan dit niet verhelpen…..

In Wanaka stoppen we even voor koffie. Koffie? Wij vinden de koffie in NZ niet lekker, veel te slap . Uit armoe zijn we maar cappuccino’s gaan vragen, wat we normaal nooit doen. Ook die zijn hier veel te slap. We vragen daarom inmiddels om een dubbele shot koffie. En het moet gezegd , deze cappuccino in Wanaka is de eerste die we echt lekker vinden.

Uiteindelijk komen we aan in het motel, de opvang is uiterst joviaal en vriendelijk. Meteen wat tips wat we kunnen doen in de omgeving en waar we lekker kunnen eten. Dat laatste klopt inderdaad. We zorgen dat we op tijd naar Lake Matheson rijden om de zonsondergang vast te leggen. Dit meer is wereldberoemd op instagram vanwege zijn mooie spiegelingen van de bergen waaronder Mount Coo . Omdat er in het meer heel veel bladeren en ander groen terechtkomen gaan deze rotten en wordt het water diep bruin tot zwart. Dit geeft een prachtig spiegeleffect. Het is een half uurtje lopen naar het mooiste punt, geen drommen met camera’s. Helaas zijn de bergtoppen in de wolken gehuld maar het blijft mooi. Morgenochtend met zonsopgang weer een nieuwe poging, het is tenslotte vlakbij.

Het is inmiddels donker. Maar we gaan toch nog even naar buiten het bos in ! ? Er is hier gewoon vanaf de weg zo het bospaadje in een bijzonder fenomeen te bewonderen: glimwormen. Deze wormpjes zijn geleed met heel veel segmenten. De vrouwtjes krullen in het donker hun achterste segment, zeg maar het kontje , de hoogte in en laten dit gloeien om zo een mannetje te lokken ter bevruchting. Nou moe da’s nog eens verleiden !

Het is een fascinerend gezicht als we 30 meter het pikdonkere bos in zijn gelopen zien we hier en daar op mossige delen tientallen zo niet hondertallen kleine led lampjes “branden” , het is net kerst . We gaan er even bij zitten want zo iets moois hebben we echt nog nooit gezien. Wellicht dat tropenbezoekers dit wel al kennen, wij niet. Een sterrenhemel in het klein.

Dat maakt deze dag weer helemaal af ondanks de vele km in de auto.