Cosy Cabin

Cosy Cabin

Woensdag 15 maart ‘23

5.45 u , het is nog donker maar ervaring leert intussen dat dat snel verandert. Lake Matheson lokt om in beeld te worden gebracht. Snel een boterham en weg. 6 km over een donkere weg. Ik kom als eerste en enige aan bij het visitor centre. P is helemaal leeg. Gelukkig hebben we gisteravond het pad al eens belopen zodat ik weet wat er komt. Als ik uitstap is er een kleine maan en weer een prachtige sterrenhemel, en jawel de melkweg boven mijn hoofd. T blijft fascineren. Mijn hoofdlampje maakt een lichtcirkel op het pikdonkere pad met de precieze doorsnee van het paadje. Het is een half uur lopen in het pikdonkere regenwoud, nu en dan iets maanlicht als de begroeiing wat opener is. Doodse stilte. Alleen mijn voetstappen en het tikken van mijn wandelstokken is hoorbaar. Niet te veel nadenken nu. Vooral niet gaan fantaseren over krijsende heksen of grollen die je opeens uit de struiken aanvliegen. Denk maar aan de stappen in Photoshop die je gaat maken als je de foto’s bijwerkt. Gaat goed. In de verte een prachtige roep van een vrouwtjes uil. Tot er opeens met een krijs een vogel uit zijn slaapplaats opschrikt en wegvliegt. Ok…. Nog even doorlopen en dan ben ik er. De lucht is helder en ik word beloond met prachtig uitzicht over het meer met besneeuwde toppen van Mount Cook en Tasman Peak. Het licht verandert van blauw naar paars naar rose en dan geel . Pas na een half uur komt er een “ collega” fanaat, een jongedame die me nog een andere mooie plek wijst.Als het licht net goed is en ik af wil drukken landen er 5 eenden precies in de spiegeling van Mount Cook ! Ha ha de natuur laat niet zomaar alles met zich doen. Maar wat een mazzel weer .

We hoeven vandaag maar een kleinstukjete rijden. Eerst nog een paar korte wandelingen met uitzicht op respectievelijk de Fox Gletsjer en daarna de Franz Josef gletsjer. Mooi !!

De laatste is genoemd naar de Oostenrijkse keizer in die tijd. Maar het is slecht gesteld met de gletsjer, een schamele aanblik met een relatief klein ijsveld. Ofschoon het volgens wiki een cyclisch gebeuren is van aangroeien en smelten in de loop van de jaren. Wel zijn deze gletsjers op de Westkust zeldzaam omdat ze uitmonden in een regenwoud .

Een paar boodschapjes, lekkere picknick lunch achteraf op een pleintje in het dorpje Franz Josef.

Dan nog een paar km naar ons verblijf voor 2 dagen , de Cosy Cabin in the paddocks, bij Potters Creek. Ook dit tiny house is weer een juweeltje met zo mogelijk nog meer luxe als ons eerste tiny house. Heerlijk stil hier. We halen de hele auto eerst leeg want die is intussen in een puinhoop veranderd. Alles weer ordenen en inpakken. Koffie, dan een lekker wijntje op de veranda !

Margo is op haar best o.a. als het op improviserend koken aankomt. We hebben alleen een magnetron. Maar in no time hebben we heel lekkere chili con carne , o nee, sin carne, met veel groente en rijst. De huisbaas en zijn Argentijnse vrouw en 2 kleine ukken komen even gedag zeggen. Ze wonen 100 m verderop. Pa praat Engels met ze, ma Spaans. Een leuk gezin, knap dat ze hier zo min of meer in the middle of knowhere een vaste stek hebben opgebouwd.

Morgen waarschijnlijk regen maar we verheugen ons ook al op een dagje (bijna) niksen en wat lezen.