Abel Tasman

Abel Tasman

Zaterdag 18 maart 2023

Gisteravond regende het nog keihard, vanochtend als we het gordijn openschuiven is het weer een en al zon ! Hoe snel kan t hier veranderen, heel fijn. We logeren bij een echtpaar letterlijk in huis. Ze hebben een kamer met bed en badkamer aansluitend aan hun eigen woonruimte. Uiteraard met scheidingsdeur. Maar we stappen zo bij hun de keuken in en we kunnen daar in een aparte, ruime hoek alles gebruiken wat we willen . Heel vriendelijk en behulpzaam. We hebben goed geslapen en gaan weer op pad. We maken een wandeling via de vuurtoren naar de fur seals. , een stuk van de Cape Foulwind wandeling. Het pad doet ons sterk denken aan onze wandeling langs de kust van Portugal, alleen is dit pad geasfalteerd, en niet over het duinzand.

We komen een soort kompas tegen, aan zg astrolabium zoals dat door Abel Tasman ook gebruikt is toen hij ongeveer op deze plek Nieuw Zeeland ontdekte. Het is een heel oud meetinstrument dat al rond 1000 bekend was, en is de voorloper van de sextant. Ongelooflijk knap dat ze met deze koperen plaat met wijzers hun positie konden bepalen. 1642 was het jaar waarin Abel Tasman hier langskwam. Hij “ vergat” de Nederlandse vlag op het eiland te planten. Dat deed de Engelsman James Cook pas 127 jaar later !

We komen na een gerieflijke wandeling uit bij een platform waar we de zeehonden kunnen zien en horen. Als we de weg teruggaan wordt het steeds drukker, zoals gewoonlijk als de ochtend vordert. De komende dagen draait alles om Tasman. We kijken nu op de Tasman zee naar het Westen. We gaan een drie dagen durende wandeltocht maken in het Abel Tasman nationaal park, aan de Tasman baai.

Maar eerst gaan we van Westport/ Carter’s Beach naar Motueka. Het landschap is onderweg ook weer verrassend mooi. Veel meer bergen dan ik had verwacht. Wat ook opvalt dat er meer en meer naaldbomen verschijnen. Vanochtend dachten we dit lijkt wel Portugal, nu krijgen we associaties met Canada ! Nieuw Zeeland heeft vele gezichten .

Het plan was om buiten Motueka naar de grotten van Ngarua te gaan in het Tasman park. Maar we waren al tamelijk laat en konden het toch niet zo vlug vinden, waardoor sluitingstijd zich aandiende. Jammer maar helaas dan maar terug naar Motueka en naar ons verblijf. Het blijkt een knus soort tuinhuisje te zijn, klein maar fijn en schoon. Voor 1 nacht niks mis mee. Daarna komen we als het goed is in wat meer luxe onderkomens te logeren, waar een deel van onze bagage ook naar toe vervoerd wordt!

We hoeven alleen onze dagrugzak te dragen met het hoognodige, een groot verschil met de Routeburn track . En als het goed is krijgen we lekkere maaltijden, dus goed verzorgd…Toe maar.!

We gaan een hapje eten in de “ smoking barrel “ waar alles al gereserveerd blijkt. We mogen wel met een klein tafeltje op de stoep zitten , maar ….. dan mogen we geen alcohol bestellen . Voor ons geen punt maar is wel opvallend. Zodra je op 150 m van het centrum loopt, staan er op de straten en trottoirs teksten met “ no alcohol zone” . Dat zagen we in Dunedin ook al. Duidelijk om overlast te voorkomen. Van ons zullen ze met ons sparkling water geen overlast krijgen ……